چه انتظار عجیبی توبین منتظران هم_ عزیزمن چه غریبی ,
عجیب تر که چه اسان نبودنت شده عادت ,
چه بی خیال نشستیم نه کوششی نه وفایی ,
فقط نشسته وگفتیم خدا کنه که بیایی